Poza wsparciem terapeutycznym i psychoterapeutycznym dzieci i dorosłych, zajmujemy się również diagnozą spektrum autyzmu. Przy jej okazji często pojawia się wiele pytań i wątpliwości, związanych z samym spektrum, ale również z formalnościami wokół diagnozy. Z tego względu chcielibyśmy dziś rzucić trochę światła na tę formalną stronę i przedstawić Wam, jak przebiega proces diagnostyczny po uzyskaniu wstępnej opinii zewnętrznych specjalistów_ek.
Potwierdzenie diagnozy rozwoju w spektrum autyzmu u dziecka w Centrum Wspierania Relacji jest dopiero początkiem oficjalnego procesu diagnostycznego. Tak postawiona diagnoza umożliwia już oczywiście podjęcie pewnych działań, dążących do właściwego wsparcia dziecka. Sama w sobie jest więc bardzo cenną informacją dla rodziców/rodzica czy opiekuna/ów prawnego/ych. Jeśli dziecko objęte jest także jakąś formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej (w Centrum lub poza nim), to jest to również dodatkowa wskazówka (wręcz kierunkowskaz!) do pracy dla terapeuty_ki, psychologa_żki, pedagoga_żki czy innego specjalisty.
Opinia wystawiona w Centrum może również posłużyć jako cenne źródło informacji dla szkoły czy przedszkola, do którego uczęszcza dziecko. Z naszego doświadczenia wynika, że część szkół na jej podstawie rzeczywiście stara się wdrażać odpowiednie działania wspierające rozwój dziecka. Nie jest to jednak prawny obowiązek placówki. Nie idą też za taką opinią dodatkowe środki na zatrudnianie, np. nauczyciela wspomagającego. Z tego względu nasze zalecenia i spostrzeżenia mogą, jednak nie muszą, wpłynąć na dostosowania edukacyjne proponowane przez placówkę.
Tym, co prawnie ma na to wpływ i narzuca na szkoły oraz przedszkola obowiązek wprowadzenia określonych dostosowań, jest orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, właściwą rejonowi danej placówki. Jest to dokument, który warto uzyskać również ze względu na przysługujące z jego tytułu dostosowania na egzaminie maturalnym czy ósmoklasisty. Pomagają one w uzyskaniu adekwatnych do faktycznych umiejętności i wiedzy ucznia_uczennicy wyników, które nie są zniekształcone przez niedostosowaną do odmiennego sposobu myślenia osób w spektrum formę sprawdzania wiedzy.
Co jest więc kolejnym krokiem po otrzymaniu opinii o rozwoju w spektrum autyzmu wydaną przez nasze Centrum? Pierwszym z nich jest udanie się do lekarza psychiatry (bezpośrednio współpracującego z nami bądź też własnego wyboru). Formalna diagnoza spektrum autyzmu jest bowiem możliwa tylko, jeśli zostanie potwierdzona także przez lekarza_rkę psychiatrę. Takie potwierdzenie nie wpływa w dalszym ciągu prawnie na działania szkoły, jednak zapewnia nas w przekonaniu, że dana osoba faktycznie rozwija się w spektrum autyzmu.
Po otrzymaniu takiej formalnej diagnozy, należy zapisać się na badanie do publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, która wskazana jest przez placówkę, do której uczęszcza dziecko.
Po wizycie w Poradni, jeśli Zespół Orzekający potwierdzi postawioną wcześniej diagnozę, zostaje wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Określone zostało, że okres, w którym Poradnia powinna tego dokonać to 30 dni od dnia złożenia wniosku lub uzupełnienia go o niezbędną dokumentację (§ 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające). Taki dokument następnie możemy (ale co istotne – nie musimy!) dostarczyć do placówki edukacyjnej dziecka, celem wprowadzenia w życie wspomnianych przez nas wcześniej dostosowań. To rodzic decyduje ostatecznie, czy dokument chce – lub nie – przedstawić gronu pedagogicznemu w placówce, do której uczęszcza dziecko. Jeśli się na to nie zdecyduje, Poradnia nie ma prawa informować szkoły czy przedszkola o wynikach przeprowadzonych badań.
Poniżej przedstawiamy podsumowująco schemat postępowania celem uzyskania stosownej dokumentacji związanej z diagnozą spektrum autyzmu:
Tym wpisem staraliśmy się rozjaśnić złożony proces, związany z uzyskaniem adekwatnych form pomocy po diagnozie spektrum autyzmu. Mamy świadomość, że ze względu m.in. na swoją czasochłonność, wywołuje on często wiele stresu i negatywnych emocji. Kiedy jednak uda się już uzyskać stosowną dokumentację, można w pełni korzystać z wynikających z prawa form wsparcia, co może prowadzić do naprawdę znacznej poprawy komfortu życia.
